Altas presións

Magoada escoito a noite por ver

 negra a túa sonrisa de beizos roxos sangrando

 vento que recolle bágoas dos teus ollos ateigados

soños que foron

día;

noite,

que foron truncados.

As veas de tinta e arterias tintadas

son Recordo, que te acompaña

despois de vivo, fixen túa miña homenaxe

cortei as veas e  derramei  as nosas imaxes.

Agora estou contigo nesta noite

a primeira.

Os mortos nin estrelas, nin almas somos

nin reinos temos, nin 70 vírxenes nos agardan

amor, o dos vivos, o teu.

Fannos inmortais, Recordo son e contigo vivo.

Molaría máis lelo cos ollos pechos.