caoba espero que sexa con be penso e ti tes unha camiseta que sobra e rebenta o tempo

en realidade estou moi pouco

encallado

                nos teus pómulos só quería achegarme

e queimarche

 as meniñas

coa pequena punta da lingua carbonizada

pola túa gorxa

desgarradora

e moi independente berra

                                          berra

                                  deixame respostar á túa pregunta

deixa que o pense mentres che profano o corpo

con pintura

e coas mas

e coas unllas rasgando cartas de

autoodio

e fabricando frases con pouca coherencia

que só soan ao roce de un todo co ar

que che bate e veña

bailemos

tiro

pum

lume estomacal que che fai andar sobre nubes

para nubes

a kinton

                            si/non e berzas agrias

agriaronme as berzas pero non te sentes aí

que non estou eu debaixo

enriba

atrás e perdido nunha fraga onde chove

e vexo chover

e hai arbores, moi poucos eu

ca li tros de viño doce

moito

e ti

ouhm, coma, pon outra coma e deixa que

respiren as frases

ah, si, arríncame a enerxía, que tes a cama moi ben feita oh si bonitas paredes

cor

caoba?

por que non me rebentas e deixas de falar de paredes, ah si, paredes, tiralas

vivir

ao fin

si; pode surxir e suxerir

veña, podemos comezar para rematar e poder voltar atoparnos

camiñando

si

quizais

lume