Bate, o vento bate traéndome o teu sorriso magoado. Quen
puidera collelo entre as maos para encaixalo, erguelo e voar até o outeiro dos
paraísos bíblicos. E que ti quixeras que as miñas mans foran as que che
ergueran. E ver nos teus ollos o mencer máis fermoso, e chegar a ver neles a vida que eu descoñezo, e a realidade da
que renego. Quen puidera. Mais son outra
páxina dun diario perdido. Unha fuga nos teus soños deitada nun leito viúvo,
son o camiño perdido onde pastan as túas noites. Non son máis que o recordo que
xa esqueceches. Gaivotas que van morrer mar adentro.
alluda porfabor mi amigo kiere tener relasiones con sus animales de cuadra y no kiere sufrir infecsiones en la berga weona ni enbarasos. el me a pedido ke les pregunte a ustedes. a mi no me interesa darle batuta a las ovejas nomas le interesa a el. yo nomas pregunto ok?
ResponderEliminarp.D: alluda porfabor mi amigo me a pedido este fabor y yo tengo ke cumplir publiken mi pregunta por favoorr
Moito vicio lles tes aos foros, pero que ben te quedas cas cousas xD
ResponderEliminargüey, me voy a suscribir a tu blog nomás pinche compadre¡¡
ResponderEliminar